Ook informeert de politie slachtoffers slecht over het vervolg van hun aangifte of melding. Dat blijkt uit onderzoek van de rechtenfaculteit van de Vrije Universiteit Amsterdam.

Ruim tweederde is slachtoffer
Er werkten 1534 hulpverleners mee aan dit onderzoek. Ruim tweederde van hen was in de afgelopen vijf jaar één of meerdere keren slachtoffer van (de dreiging met) fysiek geweld of brandstichting, veroorzaakt door een patiënt. Meer dan een derde van de respondenten liep hierdoor fysiek letsel op zoals blauwe plekken en kneuzingen, maar ook bijvoorbeeld bijtwonden, brandwonden en steekwonden. Ruim een kwart van de slachtoffers kreeg psychische klachten, zoals angstklachten en paniekklachten.

Niet gemeld
Driekwart van de 2648 gerapporteerde incidenten in dit onderzoek werd niet gemeld aan de politie. 704 slachtoffers hebben het incident wel aan de politie gerapporteerd. In 10% van de gevallen leidde deze aangifte of melding tot een strafzaak (69). Van 45 strafzaken weet het slachtoffer dat er een uitspraak is gedaan. De rechter legde zowel straffen (zoals een gevangenisstraf) als strafrechtelijke behandelmaatregelen (zoals tbs) op. Relatief vaak kreeg de dader een straf (16 keer). Dit impliceert dat het delict de dader, psychiatrisch patiënt, (deels) toegerekend kan worden. Over het algemeen worden slachtoffers slecht geïnformeerd over hun zaak. Bij de helft van de aangiftes en meldingen informeerde de politie slachtoffers niet over het vervolg.

Bron: Vrije Universiteit